مقدمه
مسئله‌ی تأمین منابع انرژی به شکل اطمینان‌‌بخش در عراق، به منبع نگرانی عمده‌‌ای برای بخش برق کشور تبدیل شده است. متخصصان در حال حاضر از امکان برآورده شدن اوج تقاضای مصرف برق می‌‌کاهند؛ به ویژه آنکه اکنون در حدود 50درصد از کل مقدار مورد نیاز را تشکیل می‌‌دهد. قطعا اوج تقاضا برای برق در سال‌‌های آینده، بیش از ظرفیت موجود در نیروگاه‌‌های فعلی خواهد بود. با توجه به مطلبی که پیش از این گفته شد؛ زمان عقد قرارداد ساخت نیروگاه‌‌های جدید، عامل مهمی به‌‌شمار می‌‌رود اما خالی از موانعی هم‌چون در دسترس بودن سوختو دیگر مشکلات فنی غیر‌‌منتظره مانند اختلال در روند اجرا و یا نقض قراردادهای ساخت نیروگاه‌‌های تولید برق، نخواهد بود.
مشکل نیروی برق در عراق، نتیجه‌ی شرایط امروزی نیست. کشور از سال 1990، تا کنون دچار کمبود شدید انرژی برق است. این مشکل پس از سال 2003، به دلیل فرسودگی نیروگاه‌‌های قدیمی، به‌‌همراه عملیات خراب‌کاری در چند سال گذشته، وخیم‌‌تر شد. به‌‌گونه‌‌ای که تعداد ساعات قطع برق برای شهروندان از (14 تا 20) ساعت در روز افزایش یافت. این امر شهروندان را مجبور کرد تا به ژنراتورهای محلی، و یا ژنراتورهای کوچک خانگی اتکا کنند، که هر دوی آنها هزینه‌‌های قابل توجه مالی به اهالی تحمیل می‌‌کنند.
